σε κάνει να μοιάζεις με εκείνα τα παιχνίδια που είχαμε μικροί…
Είναι ο έρωτας που σε τυφλώνει και σε κάνει να μοιάζεις με εκείνα τα παιχνίδια που είχαμε μικροί… Τα κούρδιζες και αυτά έτρεχαν χαρούμενα αριστερά και δεξιά μέχρι να βρουν τοίχο και να κολλήσουν εκεί, κάνοντας μάταια μπρος πίσω. Αυτό είναι ο έρωτας. Ένα κούρδισμα, ένα χαρούμενο βουητό και μετά -τις περισσότερες φορές- ακολουθεί ο τοίχος. Αυτό που μετράει είναι η αγάπη. Αυτό που έρχεται -μερικές φορές- μετά τον τοίχο. Όταν μια αγάπη τελειώνει, δεν χάνεται. Η αγάπη του Ιανουαρίου μου, έγινε χαρτί. Η αγάπη του Αυγούστου μου, έγινε δροσερό αεράκι με μυρωδιά νυχτολούλουδου. Η αγάπη της μεγαλύτερης μέρας του Καλοκαιριού μου, έγινε σοκολάτα. Η αγάπη του Ιουνίου μου, έγινε ένα χαριτωμένο σουρικάτα. Η αγάπη της Πρωτομαγιάς μου, έγινε τραγούδι. Η αγάπη των Χριστουγέννων μου, έγινε πλατύφυλλος βασιλικός. Η αγάπη του Απριλίου μου, έγινε κεράσι. Η αγάπη του Μαρτίου μου, έγινε δροσερό σεντόνι. Μου είπαν ότι κάποιες αγάπες έγιναν αναστεναγμός, άλλες κύματα, άλλες φωτιά και άλλες νερό. Άλλες αγάπες έγιναν πυροτεχνήματα, άλλες έγιναν ψάρια, άλλες έγιναν παιδικές χαρές. Φοβάμαι, όμως, αυτές τις αγάπες που δεν έγιναν τίποτα. Που τέλειωσαν και απλά έπεσαν σε χειμερία νάρκη γιατί δεν ήθελαν να αλλάξουν. Ήθελαν να μείνουν αυτό που ήταν. Όταν ξυπνήσουν, θα κυνηγήσουν να γίνουν, αυτό που προορίζονταν από την αρχή να είναι. Παντοτινές… Αυτές τις αγάπες, τις φοβάμαι.
aplospolitis
Via
Είναι ο έρωτας που σε τυφλώνει και σε κάνει να μοιάζεις με εκείνα τα παιχνίδια που είχαμε μικροί… Τα κούρδιζες και αυτά έτρεχαν χαρούμενα αριστερά και δεξιά μέχρι να βρουν τοίχο και να κολλήσουν εκεί, κάνοντας μάταια μπρος πίσω. Αυτό είναι ο έρωτας. Ένα κούρδισμα, ένα χαρούμενο βουητό και μετά -τις περισσότερες φορές- ακολουθεί ο τοίχος. Αυτό που μετράει είναι η αγάπη. Αυτό που έρχεται -μερικές φορές- μετά τον τοίχο. Όταν μια αγάπη τελειώνει, δεν χάνεται. Η αγάπη του Ιανουαρίου μου, έγινε χαρτί. Η αγάπη του Αυγούστου μου, έγινε δροσερό αεράκι με μυρωδιά νυχτολούλουδου. Η αγάπη της μεγαλύτερης μέρας του Καλοκαιριού μου, έγινε σοκολάτα. Η αγάπη του Ιουνίου μου, έγινε ένα χαριτωμένο σουρικάτα. Η αγάπη της Πρωτομαγιάς μου, έγινε τραγούδι. Η αγάπη των Χριστουγέννων μου, έγινε πλατύφυλλος βασιλικός. Η αγάπη του Απριλίου μου, έγινε κεράσι. Η αγάπη του Μαρτίου μου, έγινε δροσερό σεντόνι. Μου είπαν ότι κάποιες αγάπες έγιναν αναστεναγμός, άλλες κύματα, άλλες φωτιά και άλλες νερό. Άλλες αγάπες έγιναν πυροτεχνήματα, άλλες έγιναν ψάρια, άλλες έγιναν παιδικές χαρές. Φοβάμαι, όμως, αυτές τις αγάπες που δεν έγιναν τίποτα. Που τέλειωσαν και απλά έπεσαν σε χειμερία νάρκη γιατί δεν ήθελαν να αλλάξουν. Ήθελαν να μείνουν αυτό που ήταν. Όταν ξυπνήσουν, θα κυνηγήσουν να γίνουν, αυτό που προορίζονταν από την αρχή να είναι. Παντοτινές… Αυτές τις αγάπες, τις φοβάμαι.
aplospolitis
Via
Tags
ΕΙΔΗΣΕΙΣ