Αθόρυβα πρόσφερε ένα σπουδαίο έργο στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Αθόρυβα πάλεψε με την επάρατη νόσο...
Το ίδιο αθόρυβα αποχαιρέτησε αυτόν τον κόσμο. Αναφέρομαι σε έναν σπουδαίο συνάδελφο και συνάνθρωπό μου, τον Ζαν-Μαρκ Κουσνέρεφ. Νιώθω πολύ τυχερός που τον γνώρισα και συνεργάστηκα μαζί του. Λιγομίλητος και σοβαρός, άφησε το αποτύπωμά του στη σύγχρονη ιστορία της χώρας μας, αδιαφορώντας για δάφνες δόξας. Εξάλλου είχε ιδιαίτερη αυτογνωσία κι ωριμότητα. Γνώριζε τις δεξιότητές του και χειριζόταν άψογα τις γνώσεις του πάνω στην μηχανολογία. Παρ' όλη τη πλούσια εμπειρία που κουβαλούσε, εκτιμούσε ιδιαίτερα τη γνώμη των συναδέλφων του. Δε θα ξεχάσω ένα πρωινό που τον συνάντησα στο κτίριο Weiler. Η όψη του ήταν γνώριμη. Συνήθιζε να ντύνεται με γήινα χρώματα με ένα λευκό πουκάμισο κι ένα χακί τζόκεϊ στο κεφάλι. Τον καλημέρισα. Εκείνος ήρθε κι έκατσε δίπλα μου. Φαινόταν σκεπτικός. Τον ρώτησα τί έχει. "Μία ιδέα έχω!" ήταν η απάντησή του. Μου περιέγραψε μία σκέψη που είχε κάνει για το μουσείο και ζητούσε τη γνώμη μου. Ήταν τιμή μου που ένας άνθρωπος αυτού του επιπέδου έδινε βαρύτητα και στην δικιά μου άποψη. Ο ενθουσιασμός μου ήταν φανερός. Σίγουρα δέχτηκε τον ίδιο ενθουσιασμό κι από τους ανωτέρους του. Την πρότασή του αυτή, την θαυμάζουμε πλέον στις νότιες μετόπες που εκτίθενται στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Αναφέρομαι στις μετόπες που είχαν θρυμματιστεί από τις οβίδες του Μοροζίνι. Τα θραύσματα που είναι στερεωμένα σε ειδικό πλεξιγκλάς και φαίνονται να αιωρούνται πάνω από τα κεφάλια μας. Ιδέα ενός υπέροχου μυαλού. Η ιδιοφυΐα αυτού του ανθρώπου είναι διάχυτη στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Πρωταγωνιστικό ρόλο είχε παίξει στο στήσιμο των αετωμάτων, της δυτικής ζωφόρου και των μετοπών που θαυμάζουν πλέον όλοι οι επισκέπτες του μουσείου. Τελευταία του δουλειά ήταν ο σχεδιασμός και η υλοποίηση του στησίματος του παραθύρου του Ερεχθείου (το οποίο βρίσκεται στον πρώτο όροφο του μουσείου) στο χώρο του εργαστηρίου.
Δυστυχώς όμως ο καρκίνος τον πρόλαβε και δεν τον άφησε να ολοκληρώσει ο ίδιος το έργο του. Η συμπεριφορά του ήταν το ίδιο θαυμάσια. Άνθρωπος με αξιοπρέπεια και ήθος μα πάνω απ' όλα κύριος σε όλα. Προστατευτικός, χαμογελαστός και με ένα βλέμμα ζεστό. Με την ιδιαίτερη αύρα του κατάφερε να κερδίσει την αθανασία στις μνήμες όλων όσων συνεργάστηκαν και συναναστραφήκαν μαζί του. Η ταπεινότητα όμως ορισμένων ανθρώπων είναι αφορμή για κάποιους άλλους να γευτούν την δόξα. Το λιγότερο που μπορώ να προσφέρω στη μνήμη αυτού του σπουδαίου ανθρώπου, είναι να αναγνωρίσω όλα τα παραπάνω έργα που πρόσφερε στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης και στον πολιτισμό της χώρας μας. Και για όσους ζουν στην Χίο, κάθε φορά που θα περνάτε από την Μπέλα Βίστα, ρίξτε μία κλεφτή ματιά στο νέο άγαλμα του Νικολάου Πλαστήρα. Είναι δουλειά του Ζαν-Μαρκ. Μία δουλειά που ο δήμος του πρόσφερε τα μισά λεφτά απ' αυτά που είχαν συμφωνήσει. Έτσι τιμάει αυτός ο τόπος τις σπουδαίες προσωπικότητες.
Καλό ταξίδι μάστορα! chatzelenisgeorge.blogspot.gr
Via
Το ίδιο αθόρυβα αποχαιρέτησε αυτόν τον κόσμο. Αναφέρομαι σε έναν σπουδαίο συνάδελφο και συνάνθρωπό μου, τον Ζαν-Μαρκ Κουσνέρεφ. Νιώθω πολύ τυχερός που τον γνώρισα και συνεργάστηκα μαζί του. Λιγομίλητος και σοβαρός, άφησε το αποτύπωμά του στη σύγχρονη ιστορία της χώρας μας, αδιαφορώντας για δάφνες δόξας. Εξάλλου είχε ιδιαίτερη αυτογνωσία κι ωριμότητα. Γνώριζε τις δεξιότητές του και χειριζόταν άψογα τις γνώσεις του πάνω στην μηχανολογία. Παρ' όλη τη πλούσια εμπειρία που κουβαλούσε, εκτιμούσε ιδιαίτερα τη γνώμη των συναδέλφων του. Δε θα ξεχάσω ένα πρωινό που τον συνάντησα στο κτίριο Weiler. Η όψη του ήταν γνώριμη. Συνήθιζε να ντύνεται με γήινα χρώματα με ένα λευκό πουκάμισο κι ένα χακί τζόκεϊ στο κεφάλι. Τον καλημέρισα. Εκείνος ήρθε κι έκατσε δίπλα μου. Φαινόταν σκεπτικός. Τον ρώτησα τί έχει. "Μία ιδέα έχω!" ήταν η απάντησή του. Μου περιέγραψε μία σκέψη που είχε κάνει για το μουσείο και ζητούσε τη γνώμη μου. Ήταν τιμή μου που ένας άνθρωπος αυτού του επιπέδου έδινε βαρύτητα και στην δικιά μου άποψη. Ο ενθουσιασμός μου ήταν φανερός. Σίγουρα δέχτηκε τον ίδιο ενθουσιασμό κι από τους ανωτέρους του. Την πρότασή του αυτή, την θαυμάζουμε πλέον στις νότιες μετόπες που εκτίθενται στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Αναφέρομαι στις μετόπες που είχαν θρυμματιστεί από τις οβίδες του Μοροζίνι. Τα θραύσματα που είναι στερεωμένα σε ειδικό πλεξιγκλάς και φαίνονται να αιωρούνται πάνω από τα κεφάλια μας. Ιδέα ενός υπέροχου μυαλού. Η ιδιοφυΐα αυτού του ανθρώπου είναι διάχυτη στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Πρωταγωνιστικό ρόλο είχε παίξει στο στήσιμο των αετωμάτων, της δυτικής ζωφόρου και των μετοπών που θαυμάζουν πλέον όλοι οι επισκέπτες του μουσείου. Τελευταία του δουλειά ήταν ο σχεδιασμός και η υλοποίηση του στησίματος του παραθύρου του Ερεχθείου (το οποίο βρίσκεται στον πρώτο όροφο του μουσείου) στο χώρο του εργαστηρίου.
Δυστυχώς όμως ο καρκίνος τον πρόλαβε και δεν τον άφησε να ολοκληρώσει ο ίδιος το έργο του. Η συμπεριφορά του ήταν το ίδιο θαυμάσια. Άνθρωπος με αξιοπρέπεια και ήθος μα πάνω απ' όλα κύριος σε όλα. Προστατευτικός, χαμογελαστός και με ένα βλέμμα ζεστό. Με την ιδιαίτερη αύρα του κατάφερε να κερδίσει την αθανασία στις μνήμες όλων όσων συνεργάστηκαν και συναναστραφήκαν μαζί του. Η ταπεινότητα όμως ορισμένων ανθρώπων είναι αφορμή για κάποιους άλλους να γευτούν την δόξα. Το λιγότερο που μπορώ να προσφέρω στη μνήμη αυτού του σπουδαίου ανθρώπου, είναι να αναγνωρίσω όλα τα παραπάνω έργα που πρόσφερε στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης και στον πολιτισμό της χώρας μας. Και για όσους ζουν στην Χίο, κάθε φορά που θα περνάτε από την Μπέλα Βίστα, ρίξτε μία κλεφτή ματιά στο νέο άγαλμα του Νικολάου Πλαστήρα. Είναι δουλειά του Ζαν-Μαρκ. Μία δουλειά που ο δήμος του πρόσφερε τα μισά λεφτά απ' αυτά που είχαν συμφωνήσει. Έτσι τιμάει αυτός ο τόπος τις σπουδαίες προσωπικότητες.
Καλό ταξίδι μάστορα! chatzelenisgeorge.blogspot.gr
Via