Η Julia Pastrana γεννήθηκε το 1834
στη Σιναλόα στο Μεξικό με υπερτρίχωση, υπερπλασία των ούλων και διπλή σειρά δοντιών δίνοντάς την όψη πιθήκου. Το μέτωπό της ήταν τριχωτό και είχε αντρικό μούσι, ενώ τα αυτιά και η μύτη της ήταν ασυνήθιστα μεγάλα.
Ο
Theodor Lent την ανακάλυψε και την αγόρασε από μια γυναίκα πιθανότατα τη μητέρα της για να δουλέψει στο τσίρκο του.
Έμαθε να γράφει και να μιλάει τρεις γλώσσες. Τραγουδούσε και χόρευε στις περιοδείες που πήγαινε το τσίρκο με τον τίτλο «Η μουσάτη γυναίκα», αρχικά στην Αμερική και κατόπιν στην Ευρώπη και τη Ρωσία. Αργότερα ο Theodor Lent την παντρεύτηκε. Κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας στη Ρωσία το 1860, η Τζούλια γέννησε ένα μωρό με παρόμοια χαρακτηριστικά που έζησε μόλις τρεις μέρες. Η ίδια πέθανε στην ηλικία των 26
από επιπλοκές του τοκετού, πέντε μέρες μετά.
Ο άντρας της ταρίχευσε την Τζούλια και το μωρό
και τους
τοποθέτησε σε γυάλινη προθήκη για να τους εκθέτει στις περιοδείες.
Αργότερα βρήκε μια άλλη γυναίκα
με παρόμοια εμφάνιση και την ονόμασε Zenora Pastrana. Ακολούθησε και αυτή την ίδια καριέρα.
Παρά την κερδοφόρα επιχείρηση ο Lent κατέληξε σε ψυχιατρείο στη Ρωσία και πέθανε το
1884. Μετά τον θάνατό της ο Lent συνέχισε τις περιοδείες. Ταρίχευσε τη σορό τόσο της γυναίκας όσο και του γιου τους και τους εξέθετε μέσα σε γυάλινο κουτί.
Τα ταριχευμένα
πτώματα εξαφανίστηκαν για ένα διάστημα και το 1921 βρέθηκαν στο Όσλο όπου παρέμεναν σε έκθεση ως και τη δεκαετία του 1970. Κάτω όμως από τη γενική κατακραυγή απεσύρθησαν.
Η Τζούλια αργότερα βρέθηκε στο πανεπιστήμιο του Όσλο στη Νορβηγία στο τμήμα ανατομίας και παρέμενε άταφη για 150 χρόνια. Το Φεβρουάριο του 2013 με πρωτοβουλία του κυβερνήτη της γενέτειράς της και σε
συνεννόηση με τις νορβηγικές αρχές, η Τζούλια μεταφέρθηκε και θάφτηκε με καθολική τελετή στην γενέτειρά της στο Sinaloa. Η ζωή της έγινε βιβλίο, θεατρικό έργο ακόμα και τραγούδι.
Πηγή
Via
στη Σιναλόα στο Μεξικό με υπερτρίχωση, υπερπλασία των ούλων και διπλή σειρά δοντιών δίνοντάς την όψη πιθήκου. Το μέτωπό της ήταν τριχωτό και είχε αντρικό μούσι, ενώ τα αυτιά και η μύτη της ήταν ασυνήθιστα μεγάλα.
Ο
Theodor Lent την ανακάλυψε και την αγόρασε από μια γυναίκα πιθανότατα τη μητέρα της για να δουλέψει στο τσίρκο του.
Έμαθε να γράφει και να μιλάει τρεις γλώσσες. Τραγουδούσε και χόρευε στις περιοδείες που πήγαινε το τσίρκο με τον τίτλο «Η μουσάτη γυναίκα», αρχικά στην Αμερική και κατόπιν στην Ευρώπη και τη Ρωσία. Αργότερα ο Theodor Lent την παντρεύτηκε. Κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας στη Ρωσία το 1860, η Τζούλια γέννησε ένα μωρό με παρόμοια χαρακτηριστικά που έζησε μόλις τρεις μέρες. Η ίδια πέθανε στην ηλικία των 26
από επιπλοκές του τοκετού, πέντε μέρες μετά.
Ο άντρας της ταρίχευσε την Τζούλια και το μωρό
και τους
τοποθέτησε σε γυάλινη προθήκη για να τους εκθέτει στις περιοδείες.
Αργότερα βρήκε μια άλλη γυναίκα
με παρόμοια εμφάνιση και την ονόμασε Zenora Pastrana. Ακολούθησε και αυτή την ίδια καριέρα.
Παρά την κερδοφόρα επιχείρηση ο Lent κατέληξε σε ψυχιατρείο στη Ρωσία και πέθανε το
1884. Μετά τον θάνατό της ο Lent συνέχισε τις περιοδείες. Ταρίχευσε τη σορό τόσο της γυναίκας όσο και του γιου τους και τους εξέθετε μέσα σε γυάλινο κουτί.
Τα ταριχευμένα
πτώματα εξαφανίστηκαν για ένα διάστημα και το 1921 βρέθηκαν στο Όσλο όπου παρέμεναν σε έκθεση ως και τη δεκαετία του 1970. Κάτω όμως από τη γενική κατακραυγή απεσύρθησαν.
Η Τζούλια αργότερα βρέθηκε στο πανεπιστήμιο του Όσλο στη Νορβηγία στο τμήμα ανατομίας και παρέμενε άταφη για 150 χρόνια. Το Φεβρουάριο του 2013 με πρωτοβουλία του κυβερνήτη της γενέτειράς της και σε
συνεννόηση με τις νορβηγικές αρχές, η Τζούλια μεταφέρθηκε και θάφτηκε με καθολική τελετή στην γενέτειρά της στο Sinaloa. Η ζωή της έγινε βιβλίο, θεατρικό έργο ακόμα και τραγούδι.
Πηγή
Via