ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ




Η Αγία Σοφία είναι το πρώτο χωριό φεύγοντας από το Θέρμο για τη λίμνη Τριχωνίδα. Μπαίνοντας στο χωριό το μάτι πέφτει στον όμορφα διαμορφωμένο χώρο αναψυχής δίπλα στο ρέμα. Η πυκνή σκιά που σχηματίζουν τα ψηλά δένδρα και η δροσιά του Μοκιστιανού ρέματος σε καλούν να σταματήσεις. Μετά μάθαμε ότι το έργο έγινε με προσωπική εργασία των κατοίκων του χωριού. Επίσης μάθαμε ότι η παλιά ονομασία του χωριού ήταν
Μόκιστα, που σημαίνει μέρος πνιγμένο στο πράσινο  Στην περιοχή υπάρχουν καταπληκτικοί καταρράκτες στους οποίους, την πρώτη φορά φτάσαμε με τον Χρήστο από ένα λαβύρινθο δρόμων. Εγώ πήγαινα πρώτη φορά, ο Χρήστος είχε πάει τουλάχιστον τέσσερες. Υπάρχει πολύς χωματόδρομος και λίγη άσφαλτος, όμως από τον χωματόδρομο, με λίγη προσοχή, περνάει και συμβατικό αυτοκίνητο. Το πρόβλημα είναι ότι δύσκολα βρίσκεις τους καταρράκτες έστω και εάν παρκάρεις στο σωστό μέρος το αυτοκίνητο. Μόνο αφού φτάσεις πολύ κοντά στους καταρράκτες υπάρχουν λίγα και ασαφή κόκκινα σημάδια σε βράχους.

Πήγαμε λοιπόν ξανά στο χωριό για να μάθουμε αν υπάρχει και άλλη πρόσβαση στους καταρράκτες, Οι ελπίδες μας έγιναν πραγματικότητα και μάλιστα με το καλύτερο τρόπο. Φτάσαμε στους καταρράκτες από ένα καταπληκτικό μονοπάτι που περνάει παράλληλα αλλά ψηλότερα από το ρέμα.Το μονοπάτι αυτό διαμόρφωσαν οι νέοι του χωριού οι οποίο σκοπεύουν να το ολοκληρώσουν ώστε να αρχίζει μέσα από το χωριό. Σήμερα η πρόσβαση στο μονοπάτι γίνεται από χωματόδρομο που ξεκινάει από το χωριό Πουρνάρα. Φτάνοντας στο χωριό από την λίμνη, μετά από μία δεξιά στροφή, στα πρώτα σπίτια δεξιά και κάτω φεύγει χωματόδρομος. Με προσοχή είναι βατός και από συμβατικά αυτοκίνητα. Όχι πολύ μακριά από το χωριό περνάμε τη γέφυρα πάνω από το ρέμα και σταματάμε. Δεξιά και κάτω, προς το ρέμα, θα βρούμε το μονοπάτι.

Για λίγο περπατάμε ελεύθερα παράλληλα με το ρέμα. Εύκολα βρίσκουμε το μονοπάτι το οποίο αρχίζει και ανεβαίνει. Σε ένα δύο σημεία θέλει προσοχή γιατί το έδαφος είναι σαθρό. Το ποτάμι κυλάει κάτω, αλλά δεν το βλέπουμε, το κρύβουν τα δένδρα. Αυτό το μονοπάτι τελειώνει σε δρόμο. Έχει τοποθετηθεί κόκκινη κορδέλα στην αρχή του μονοπατιού. Ακολουθούμε τον χωματόδρομο προς τα δεξιά, αριστερά θα μας πάει στην γέφυρα όπου άρχισε η πορεία μας. Σχεδόν αμέσως φτάνουμε σε διχάλα και πάμε δεξιά. Σε λίγο μπαίνουμε σε παλαιό μονοπάτι και το ακολουθούμε. Όταν στα δεξιά μας δούμε χέρσο χωράφι, στρίβουμε ενενήντα μοίρες δεξιά και αφήνουμε το μονοπάτι. Αν προσέξουμε υπάρχουν σημάδια με κόκκινη μπογιά κάτω πάνω σε βράχια και στα δένδρα κόκκινες κορδέλες. Αλλά και αν δεν προσέξουμε τα σημάδια, αν προχωρήσουμε κάθετα προς το μονοπάτι θα φτάσουμε στην αρχή του μονοπατιού για τους καταρράκτες. Υπάρχει κόκκινη κορδέλα.
Μπαίνοντας στο μονοπάτι αρχίζει έντονα κατηφορική πορεία. Ήδη ακούμε το νερό που πέφτει. Σε δέκα λεπτά περίπου, ανάμεσα στα φυλλώματα των δένδρων βλέπουμε το ρέμα. Σχεδόν αμέσως βλέπουμε τους καταρράκτες και την λιμνούλα μπροστά τους. Το τοπίο είναι καταπληκτικό. Μπροστά μας είναι οι καταρράκτες και η λιμνούλα. Δεξιά, αριστερά και πίσω δάσος και απάνω αντί για το γαλάζιο του ουρανού βλέπουμε το πράσινο από τα φυλλώματα των δένδρων. Τόσο τεράστια είναι. Το νερό του ρέματος πέφτει από τις δύο πλευρές ενός πανύψηλου βράχου. Την ημέρα που πήγαμε οι ακτίνες του ήλιου, μέσα από μία τρύπα που άφηναν τα δένδρα, φώτιζαν ένα τμήμα του βράχου.  Το θέαμα ήταν καταπληκτικό. Αριστερά και δεξιά έτρεχε το νερό και στη μέση ο φωτισμένος βράχος. Στην άκρη της λιμνούλας το ρέμα συνέχιζε το δρόμο του. Φαίνεται να υπάρχει μία ενδιαφέρουσα διαδρομή που θα την περπατήσουμε μία άλλη φορά. Το ρέμα πέφτει στην λίμνη κοντά στα Λουτρά Μυρτιάς.  Η απόσταση δεν είναι μεγάλη.
Φωτογραφίες καί κείμενο Ντίνος Δημητρακόπουλος.

Για φωτογραφίες πατήστε εδώ
waterfall-hiking.gr
..

             -->
Νεότερη Παλαιότερη